Αναπτυξη δικτυων εκμεταλλευσης VLTs

Κλωνάρης
Κίμων

Θάσος 18/8/2014

Τηλ.: 2593022200         Τηλεομοιοτυπία: 2593058110

Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο: klonariskimon@gmail.com

…Δίνοντας γνωριμία, καταθέτω πως ανήκω στην κοινωνική μερίδα που κρίνει τα τυχηρά παίγνια ως βαθειά ριζωμένη ανθρώπινη επιρρέπεια, την οποία η οργανωμένη πολιτεία οφείλει να διαχειριστεί αποτρεπτικά μεν αλλά όχι απαξιωτικά, ειδάλλως δημιουργεί ανεπίτρεπτες ευκαιρίες παρείσδυσης παράνομων διοργανωτών. Δεν αποτελεί αποτροπή η απαγόρευση μόνο, μα μπορεί να εφαρμοστεί επιτυχώς και με συνετή παροχή διασκεδαστικών μορφών τυχηρών παιγνίων, στοχεύοντας στην ικανοποίηση τής συγκεκριμένης ομάδας πολιτών, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα τον αποτελεσματικό περιοριστικό έλεγχο τού φαινομένου. Είναι δε όρος εκ των ων ουκ άνευ, η κρατικομονοπωλιακή οργάνωση αυτής τής λαϊκής διασκέδασης. Συχνά βεβαίως η πολιτεία αδυνατεί να διοργανώσει -κυρίως λόγω έλλειψης σχετικής τεχνογνωσίας- και τότε αναθέτει τη μονοπωλιακή υπηρεσία σε ιδιώτη παροχέα τον οποίο ελέγχει με υπεύθυνη ευαισθησία και τον αμείβει με προσυμφωνημένο αντίτιμο ή παρακρατεί εύλογο μέρος των κερδών του, που αποδίδεται ανταποδοτικά στην κοινωνία………………………………..

Προς: Τη διοίκηση και τα εκτελεστικά στελέχη τής ΟΠΑΠ Α.Ε.

Θέμα: Ανάπτυξη δικτύων εκμετάλλευσης 16.500 + 18.500 VLTs

VLT’s:

Οι τρέχουσες καθημερινές αστυνομικές αναφορές εντοπισμού πλήθους μυστικών αιθουσών λειτουργίας παράνομων ηλεκτρονικών παιγνιομηχανημάτων τυχηρών παιγνίων, καταδείχνει πέραν από κάθε αμφισβήτηση ως υπαρκτή τη λαϊκή προτίμηση προς αυτά. Επομένως είναι σαφέστατη υποχρέωση τής πολιτείας η διοργάνωση νόμιμων τυχηρών ηλεκτρονικών παιγνίων, ώστε να καταπολεμηθεί με μέτρο η παράνομη δράση, χωρίς να αγνοηθούν ούτε στιγμή οι τραγικές οικονομικές συνθήκες που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών οικογενειών. Υποχρέωση τού Δημοσίου είναι η αντιμετώπιση των παρανόμων με αντίστοιχους νόμιμους -κατά συνέπεια αυστηρά ελεγχόμενους- διοργανωτές κι επ’ ουδενί ο κερδοσκοπικός πολλαπλασιασμός τού φαινομένου, διευκολύνοντας με τη νομιμότητα την προσέλκυση ιδίως ευπαθών ομάδων τού πληθυσμού.

16.500 + 18.500 VLT’s

Με μέγιστο επιτρεπόμενο όριο τα 25 τερματικά ανά αίθουσα (1.400 αίθουσες κατ’ ελάχιστον!) είναι σκανδαλωδώς πολλαπλάσια τού απαραίτητου αριθμού απλώς πάταξης τής παρανομίας.

ΟΠΑΠ Α.Ε. και 16.500 VLT’s «μέσω των πρακτορείων της»          

Αρχόμενος από τη βασική διαπίστωση πως η μέση ελληνική οικογένεια δίνει στο κάθε μέλος της ξεχωριστό πρωταγωνιστικό ρόλο ανά δραστηριότητα, στην Ελλάδα των περίπου 3.000.000 νοικοκυριών δεν ξεπερνά το ένα τέταρτο αυτών, όσοι ετησίως επισκέπτονται μετρημένες φορές τα πρακτορεία ΟΠΑΠ, έστω για να διεκδικήσουν κάποιο από τα μεγάλα τζακ-ποτ των αριθμολαχείων τής μονοπωλιακής λοταρίας. Με ευρεία πελατειακή βάση 700.000 ως 1.000.000 άτομα, δεν είναι περισσότεροι από το ένα τρίτο (300.000) οι επισκεπτόμενοι σε εβδομαδιαία περιοδικότητα τα πρακτορεία και κατ’ αναλογία το ένα τρίτο αυτών (100.000) σε ημερήσια βάση (15-30 ανά κατάστημα). Η συγκεκριμένη ομάδα δίνει το πενήντα τοις εκατό των μικτών κερδών των παιγνίων μεγίστης ανακύκλωσης (ΚΙΝΟ - Πάμε Στοίχημα) ήτοι κατά μέσο όρο 15€ το άτομο (4.200 πρακτορεία επί 357 εργάσιμες επί «(15+30)/2» άτομα ανά πρακτορείο επί 15€ ίσον 520.000.000€). Το 70% τής ανωτέρω ομάδας (αριθμός ατόμων κι όχι ποσοστιαία αναλογία τού τζίρου) αποτελούν παίκτες αποκλειστικά τού ΚΙΝΟ ή μεικτά και τού Πάμε Στοίχημα. Το συγκεκριμένο αυτό μόνιμο κοινό 70.000 ατόμων διεκδικούν τα VLTs, αφού τα ποιοτικά γνωρίσματα ταυτότητας και συμπεριφοράς μόνιμων παικτών ΚΙΝΟ και VLTs συγκλίνουν.

Το ΚΙΝΟ σήμερα χαρακτηρίζεται ως το παιχνίδι τής ΟΠΑΠ με τη μεγαλύτερη απήχηση σε αριθμό παικτών μετά τα αριθμολαχεία τής δεκαετίας τού ’90. Κανείς δεν δικαιούται να αναμένει άλλο τυχηρό παίγνιο με ανάλογη (σε πλήθος) παικτική βάση εκτός των VLTs. Αλλά απέναντί τους το μεγάλο πλεονέκτημα τού ΚΙΝΟ ορίζεται από τη μέγιστη διευκόλυνση πρόσβασης σε αυτό. Τουλάχιστον το 30% των παικτών ΚΙΝΟ (περίπου 20.000 μόνιμοι παίκτες) δεν θα πλησιάσουν ποτέ τα VLTs εξ αιτίας:

1) Τής γεωγραφικής αδυναμίας

α) Δεν θα οργανωθούν αίθουσες σε απομονωμένες περιοχές που διαθέτουν ικανό πληθυσμό για τη βιωσιμότητα ενός ή δύο πρακτορείων, αλλά όχι και μιας πολυέξοδης αίθουσας VLTs.

β) Η περιοριστική απαίτηση «120-150 τετραγωνικών» για εκατοντάδες αίθουσες οι οποίες θα αναζητηθούν ταυτόχρονα, συνδυαστικά με τούς σωρευτικούς περιορισμούς (αποστάσεις από σχολεία, εκκλησίες) και τις συμβατικές υποχρεώσεις ΟΠΑΠ (ο νόμος ορίζει τις αίθουσες των 16.500 VLTs ως δίκτυο πρακτορείων ΟΠΑΠ επομένως δεν είναι επιτρεπτή απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από τα κλασσικά πρακτορεία) αλλά και η λειτουργική ανάγκη προσφοράς ελάχιστου χώρου στάθμευσης 60 μέτρων, οδηγεί σε επιλογή καταστημάτων μακριά από πολυσύχναστα σημεία. Κατά συνέπεια μειώνεται η ευκαιριακή επίσκεψη, έστω από περιέργεια. Ακόμη περισσότερο ελαχιστοποιείται η περιστασιακή συμμετοχή, ακριβώς επειδή καμιά άλλη υπηρεσία τού καταστήματος δεν θα προσελκύει το κοινό.

2) Κοινωνικός αποτροπιασμός

Θα διστάσουν να διαβούν την είσοδο μιας αίθουσας αμιγώς σκληρού τζόγου και εξωτερικά απολύτως καλυμμένης, γιατί είναι σίγουρο πως θα σημειωθεί κοινωνικός στιγματισμός κι αποτρεπτικές αντιδράσεις, σε αντίθεση με τα ήδη αποδεκτά από την κοινωνία 4.500 πρακτορεία λαϊκής διασκέδασης στα οποία η είσοδος δικαιολογείται ακόμη και για ιερωμένο που επικαλείται τη συμμετοχή του στο αθώο Τζόκερ. Η λαϊκή γλώσσα αποκαλεί «Προποτζίδικα» τα πρακτορεία ΟΠΑΠ.

3) Άρνηση παράδοσης προσωπικών στοιχείων.

Δεν θα αποδεχτούν το υποχρεωτικό επώνυμο παιχνίδι τής ατομικής κάρτας παίκτη με ό,τι αυτό συνεπάγεται (αποκλεισμός «ανέργων» μεταναστών, περιοριστικά όρια πονταρίσματος και κερδών, online έλεγχος από φορολογικές κι ασφαλιστικές υπηρεσίες τού Δημοσίου).

Άρα στα VLTs απομένει να διεκδικούν το υπόλοιπο 70% τού σημερινού μόνιμου κοινού τού ΚΙΝΟ, περίπου 50.000 παίκτες. Έτσι, κι αν σε ακραίο σενάριο τα VLTs τούς κανιβαλίσουν κατά 50%, στο ΚΙΝΟ θα μείνουν οι 20.000 συν το 50% των υπολοίπων (=25.000) συνολικά 45.000 - 50.000 παίκτες, ενώ ένας μέγιστος αριθμός 25.000 ατόμων θα αποτελέσει την πρώτη πελατειακή βάση των VLTs. Σε αυτούς -επίσης με ακραίο υπολογισμό- ίσως προστεθεί ίσος αριθμός μόνιμων παικτών που θα προέλθει από τούς ήδη συμμετέχοντες σε παράνομες διοργανώσεις ή τα Καζίνο (όμως δεν πρέπει να συνυπολογιστούν σε αυτούς, όσοι σήμερα είναι ταυτόχρονα πελατειακό κοινό και τού ΚΙΝΟ, γιατί εύλογα έχουν ήδη υπολογιστεί στους 25.000) αλλά κι από τη δημιουργία απολύτως νέου κοινού, αν κι οι οικονομικές συνθήκες δεν επιτρέπουν μεγάλη αισιοδοξία επ’ αυτού.

Εκ των ανωτέρω, συνολικά το μόνιμο κοινό των 16.500 VLTs τής ΟΠΑΠ θα ανέλθει σε 50.000 παίκτες (ίσο πλήθος με όσους απομείνουν στο ΚΙΝΟ και σε καμία περίπτωση περισσότεροι αυτών). Η νέα Διοίκηση τής ΟΠΑΠ προϋπολόγισε απώλεια παικτών 55€ ανά VLT ημερησίως, ώστε να καλύπτεται το κόστος λειτουργίας και πενταετούς απόσβεσης κατασκευής των αιθουσών VLTs. Δηλαδή απαιτούνται αντίστοιχα 4 παίκτες ανά τερματικό. Επομένως οι 50.000 παίκτες επαρκούν μόνο για 12.500 τερματικά κι άρα μόνο για 500 αίθουσες.

Σημαντικό δεδομένο, υποχρεωτικά συνυπολογιζόμενο, είναι η εκ τού νόμου προβλεπόμενη (αμέσως μετά τα 16.500 VLTs τής ΟΠΑΠ) επιπλέον είσοδος στην αγορά 18.500 VLTs ιδιωτών παραχωρησιούχων. Αν αυτοί προσθέσουν με δική τους επιτυχία επιπλέον ισοπληθές κοινό (25.000 πάλι από τούς ήδη συμμετέχοντες σε παράνομους διοργανωτές, τα Καζίνο αλλά κι εντελώς νέους παίκτες) τότε το συνολικό πλήθος παικτών θα ανέλθει έως και τις 75.000, δηλαδή αριθμός ικανός για τη βιωσιμότητα 18.750 VLTs, επομένως 750 αιθουσών.

Το Δημόσιο εκχώρησε στην ΟΠΑΠ έναντι υψηλότατου αντιτίμου το 47% τής αγοράς των 35.000 VLTs (=16.500) αλλά η διοίκηση τής εταιρίας λόγω τού brand name τής ΟΠΑΠ, τής πρώτης εισόδου στην αγορά και τής αναγνωρισμένης εμπειρίας των ήδη πωλητών της, δικαιούται να στοχεύει ως και το 60% τής εμπορικής επιτυχίας των VLTs. Το 60% των 75.000 βασικών πελατών ισούται με 45.000 και είναι επαρκές για τη βιωσιμότητα 11.250 VLTs, ήτοι 450 αιθουσών. Θα ήταν όμως αποθαρρυντικό για τούς υποψήφιους παραχωρησιούχους να επωμιστούν το κόστος τού 53% των VLTs ενώ θα βλέπουν την ΟΠΑΠ που εκ τού  νόμου προηγείται ως και 18 μήνες λειτουργίας των δικών της VLTs (καλύτερη επιλογή αιθουσών, πρώτη προσέλκυση τού κοινού κλπ) να τούς αφήνει μόνο το 40% τού βασικού παικτικού κοινού. Αποθάρρυνση των υποψηφίων παραχωρησιούχων οδηγεί σε μικρότερο ενδιαφέρον συμμετοχής στον σχετικό διαγωνισμό και συνεπώς αυτόματο περιορισμό τού τιμήματος παραχώρησης, που οδηγεί την ΟΠΑΠ σε απώλεια κερδών. Προς αποφυγή τού ενδεχομένου -έστω σε αρχικό στάδιο- ίσως η διοίκηση τής εταιρίας οδηγηθεί συνειδητά σε περιορισμό των στόχων της στο 47% τής εμπορικής επιτυχίας. Το 47% των 75.000 πελατών ισούται με 35.250 παίκτες, που αυτοί επαρκούν για 8.800 VLTs, ήτοι 350 αίθουσες.

Συμπερασματικά η ΟΠΑΠ μπορεί να αναπτύξει σε αίθουσες τύπου «Β»,

από 8.800 ως 11.250 VLTs και πλήθος αιθουσών από 350 ως 500.

Τα νούμερα αυτά ταυτίζονται εκπληκτικά και με τα θεωρητικά αποτελέσματα ερευνών χαρτογράφησης πανελλαδικών δικτύων, όπου το βασικό πλήθος είναι το 175 [70 καταστήματα -δηλαδή 40%- σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, από 4 σε Πάτρα, Λάρισα και Ηράκλειο, από 2 οι 10 μεγάλες πρωτεύουσες νομών (Βόλος, Ρόδος, Ιωάννινα, Χανιά κλπ) 36 αντίστοιχα στις υπόλοιπες πρωτεύουσες νομών, 12 σε έδρες Δήμων με πληθυσμό κάθε μία άνω των 20.000 κατοίκων (Πτολεμαΐδα, Γιαννιτσά, Θήβα, Αίγιο κλπ) 10 σε γεωγραφικές ιδιαιτερότητες (Βέροια και Νάουσα, Άργος και Ναύπλιο, Αλεξανδρούπολη κι απομακρυσμένο Διδυμότειχο κλπ) και 15 σε πρωτεύουσες μεγάλων νησιών που δεν αποτελούν νομό (νησιά Δωδεκανήσου εκτός Ρόδου, Κυκλάδων εκτός Σύρου, Λήμνος κλπ]. Το 175 γεννά πολλαπλάσια το 350, το 525, το 700 κοκ. (δείτε καταστήματα Γερμανός, ΕΛ.ΤΑ, υποκαταστήματα Τραπεζών, ΚΕΠ κλπ). Τα πολλαπλάσια όσο μεγαλώνουν τόσο δυσκολεύονται να εφαρμοστούν στις περιοχές τής επαρχίας, γιατί εύλογα σε μικρά μέρη λειτουργεί μόνο ένα κατάστημα στο πρώτο πολλαπλάσιο και παραμένει πάντα μόνο ένα, όσες φορές κι αν πολλαπλασιαστεί το πανελλαδικό δίκτυο. Δεύτερο κατάστημα θα έθιγε άμεσα τη βιωσιμότητα αμφοτέρων· και τού παλαιού και τού νέου.

Όσοι ελάχιστοι είχαμε τη βιωματική ευκαιρία να περιτρέξουμε για πολλά χρόνια όλη την Ελλάδα εξετάζοντας από επαγγελματική σκοπιά κάθε οικισμό άνω των 3.000 κατοίκων, έχουμε καταγράψει παραμετρικές ιδιαιτερότητες που δεν είναι δυνατό να προβλέψουν οι θεωρητικές εργασίες. Ως παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί ότι σε τουριστικο-αγροτικές περιοχές και παρά τού ότι οι πωλήσεις ΚΙΝΟ είναι υψηλότατες, τα VLTs δεν έχουν κανένα περιθώριο επιτυχίας, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των εκεί παικτών βιοπορίζουν με αδήλωτη μαύρη εργασία και η αποκαλυπτική «κάρτα παίκτη» θα τούς έκαιγε σε πιθανό φορολογικό έλεγχο. Έτσι εκτός των ποσοτικών δεδομένων πληθυσμού, αριθμού πρακτορείων ΟΠΑΠ ανά γεωγραφικό τομέα (που δηλώνει και τη διάθεση συμμετοχής τής συγκεκριμένης περιοχής σε τυχηρά παίγνια) κι εκτός τής τυχόν λειτουργίας Καζίνο σε απόσταση 5 χιλιομέτρων, ο σχεδιασμός τού δικτύου αιθουσών VLTs πρέπει να λάβει υπ’ όψει και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Παραδείγματος χάρη ότι σε προστατευόμενα από την αρχαιολογία ιστορικά κέντρα πόλεων δεν επιτρέπεται η ενιαία εταιρική εικόνα, στις καστροπόλεις είναι πάρα πολύ δύσκολη η εξεύρεση αιθουσών «120 – 150 τ.μ.», στον νομό Ηρακλείου Κρήτης λειτουργεί συνεταιριστική εταιρία πρακτόρων με ειδικά δικαιώματα, πόλεις στα βόρεια σύνορα αντιμετωπίζουν εξωτερικό ανταγωνισμό από τα παραμεθόρια καζίνο γειτονικών χωρών ή ότι στις όμορες Καβάλα και Ξάνθη, αν και ίσων πληθυσμών, η Ξάνθη έχει δυνατότητα να συντηρήσει μία επιπλέον αίθουσα γιατί πέραν των μονίμων κατοίκων φιλοξενεί πολλούς επισκέπτες (φοιτητές, στρατιώτες) ενώ η Καβάλα πρόσθετα θα δεχτεί κι εσωτερικό ανταγωνισμό από 3 μεγάλα δικά της επαρχιακά κέντρα που διαθέτουν τις προϋποθέσεις λειτουργίας βιώσιμων αιθουσών τύπου «Β». Δεκάδες τέτοιοι παράμετροι συνυπολογιζόμενοι καταλήγουν στον ακόλουθο χάρτη 350 ή 500 αιθουσών με αντίστοιχα 8.700 ή 11.600 VLTs. Η πρώτη κατηγορία καλύπτει πληθυσμιακά 7.000.000 κατοίκους και η δεύτερη 7.500.000 (γιατί εξαπλώνεται σε επαρχιακά κέντρα χαμηλότερης συγκέντρωσης πληθυσμού). Πιο συγκεκριμένα οι βασικές αναλογίες είναι περίπου στην πρώτη περίπτωση 1 αίθουσα ανά 25.000 κατοίκους και 10 λειτουργούντα πρακτορεία ΟΠΑΠ και στη δεύτερη μία αίθουσα ανά 15.000 κατοίκους και 8 λειτουργούντα πρακτορεία. Τέλος οι αίθουσες διαιρούνται σε 3 κατηγορίες. Των 25 VLTs (86%), των 18 (10%) και των 12 (4%).

  

Ο τεμαχισμός τού χάρτη αναδεικνύει και την αδυναμία πολλαπλασιασμού των αιθουσών εκτός μεγάλων αστικών κέντρων. Διότι πράγματι μπορεί να εκδηλωθεί ενδιαφέρον για δημιουργία αίθουσας τύπου Β π.χ. στη Γαστούνη σημαντικό αγροτικό κι εμπορικό κέντρο, πρωτεύουσα τού Δήμου Πηνειού Ηλείας (πληθυσμός κωμόπολης 7.485 και Δήμου 21.034) επίσης στην κωμόπολη Ανδραβίδα τού Δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης (πληθυσμός κωμόπολης 3.981 και Δήμου 21.034) γιατί έχει κοντά το λιμάνι τής Κυλλήνης αλλά και την 117 ΠΜ τής στρατιωτικής αεροπορίας ή ακόμη στα Λεχαινά που είναι η πρωτεύουσα αυτού τού Δήμου (πληθυσμός κωμόπολης 2.641). Βέβαια θα υπάρχει αρχικό ενδιαφέρον στην Αμαλιάδα (λειτουργούν ήδη 8 πρακτορεία ΟΠΑΠ με πληθυσμό 16.763). Όμως Λεχαινά, Γαστούνη, Ανδραβίδα κι Αμαλιάδα απέχουν μεταξύ τους 10 λεπτά με το αυτοκίνητο κι αλληλοκανιβαλίζονται στην αγορά ψυχαγωγίας/διασκέδασης. Αν δημιουργηθούν 4 αίθουσες το οικονομικό αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό τουλάχιστον για μία από αυτές. Στον χάρτη 350 αιθουσών ΟΠΑΠ προβλέπεται 1 αίθουσα στην Αμαλιάδα και στον χάρτη 500 αιθουσών επιπλέον 1 στη Γαστούνη. Αυτές αφορούν τα 16.500 VLTs ΟΠΑΠ. Για τα 18.500 VLTs των παραχωρησιούχων περισσεύει μόνο 1 βιώσιμη αίθουσα! Αν κι αυτοί αναπτύξουν 2 αντί 1 αίθουσα, τότε 1 από τις 4 αίθουσες θα υποστεί τις συνέπειες.

Σημειωτέον πως η άσκηση αυτή προβληματίζεται για 8.687 έως 11.587 VLTs ΟΠΑΠ και 7.163 - 10.063 VLTs παραχωρησιούχων, συνολικά 18.750 VLTs ενώ προς διάθεση είναι σχεδόν διπλάσιος αριθμός 35.000 VLTs! Αν κατά το εμφανές παράδειγμα η επαρχία αδυνατεί να απορροφήσει πέραν τού 60% που τής αναλογεί στα πρώτα 18.750 VLTs, άραγε πού θα οδηγηθεί το επαρχιακό 60% των υπολοίπων 16.250 VLTs τής τελευταίας φάσης; Θα μείνουν αζήτητα τα 9.750 VLTs ή θα επιβαρύνουν τα ήδη επιβαρυμένα μεγάλα αστικά κέντρα;

Τα οποία αστικά κέντρα έχουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες. Αν δούμε την Αθήνα από Ομόνοια κάτω στον Κεραμεικό και μέσω Ερμού στο Σύνταγμα ή προς το Σύνταγμα ανάμεσα Πανεπιστημίου κι Ερμού, πάνω την Βασιλίσσης Σοφίας κι αριστερά Κολωνάκι και Λυκαβηττός, ούτε μία αίθουσα τύπου «Β» δεν μπορεί να λειτουργήσει σε τόσα τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σε αυτή τη ζώνη η εμπορική τους αποτυχία θα είναι 100%. Κατά συνέπεια πόσα θα στριμωχτούν στο πολυπληθές π.χ. Παγκράτι; Είναι αναμενόμενο οι υποψήφιοι κάθε άδειας αίθουσας τύπου «Β» να ζητήσουν προαπαιτούμενη εξασφάλιση βιωσιμότητας την ελάχιστη επιτρεπόμενη απόσταση μεταξύ των μελλοντικών αιθουσών. Θα είναι 500 μέτρα; Μάλλον ακατόρθωτο να επιβάλλει η ΟΠΑΠ μικρότερο νούμερο. Γνωρίζετε επίσης πόσες εκκλησίες, σχολεία και φροντιστήρια εδρεύουν στην εν λόγω περιοχή; Και πόσες δεκάδες πρακτορεία ΟΠΑΠ λειτουργούν στο Παγκράτι; Δικαιούνται κι αυτά συμβατική προστασία 200 μέτρων. Σύμφωνα με τον προτεινόμενο πίνακα για 11.587 VLTs σε αίθουσες ΟΠΑΠ, για τον Δήμο Αθηναίων -με πληθυσμό 664.046 κατοίκους και 470 λειτουργούντα πρακτορεία- προορίζονται 60 αίθουσες, που αντιστοιχούν στο ήδη υπερβολικό «1 αίθουσα ανά 7,85 πρακτορεία και 11.000 κατοίκους». Τα 7,85 πρακτορεία προστατεύονται συμβατικά (ακτίνα 200 μέτρων το καθένα) σε μια έκταση ακριβώς 1 τετραγωνικό χιλιόμετρο συνολικά, ενώ κάθε αίθουσα με VLTs ΟΠΑΠ (αν ισχύσουν τα 500 μέτρα) μονοπωλεί έκταση 0,8 χλμ. Κι αν οι εκτάσεις περιοριστούν στο ήμισυ λόγω μέτρησης των αποστάσεων με τεθλασμένες γραμμές («οι αποστάσεις υπολογίζονται διά τής συντομότερης πορείας πεζού») σημαίνει πως σε κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο κατοικήσιμης έκτασης τού Δήμου Αθηναίων θα στριμωχτούν 8 πρακτορεία ΟΠΑΠ και 1 αίθουσα με VLTs ΟΠΑΠ. Όλα αυτά για να αναπτυχθούν μόνο 11.587 από τα συνολικά 16.500 VLTs ΟΠΑΠ! Τα υπόλοιπα 4.913 VLTs ΟΠΑΠ και τα 18.500 αντίστοιχα VLTs των παραχωρησιούχων πού θα χωρέσουν;      

Η ΕΕΕΠ διαρρέει ότι η παράνομη αγορά συντηρεί 80.000 VLTs. Όμως σε καμιά περίπτωση δεν τολμά να ισχυριστεί πως αυτά είναι εγκαταστημένα σε 80.000/25 VLTs, ίσον 3.200 αίθουσες! Εγκαθίστανται σε χώρους με 50 - 100 VLTs η κάθε μία και δεν πληρώνουν διπλάσιο - τετραπλάσιο κόστος λειτουργίας σε αίθουσες μόνο με 25 VLTs. Ούτε επιβαρύνονται με προσωπικό νόμιμης εργασίας, ασφαλισμένο και διπλά αμειβόμενο τις μεταμεσονύχτιες ώρες και τις αργίες. Θα επιτραπεί και στις αίθουσες των VLTs τής ΟΠΑΠ η μαύρη εργασία; Επίσης η ΕΕΕΠ σιωπά πως τα παράνομα VLTs λειτουργούν με περιθώριο κέρδους 30-40% κι όχι 20% που περιορίζονται εκ του νόμου τα αδειοδοτημένα. Κι αν από τα κέρδη των παράνομων αφαιρεθεί επιπλέον το 30% των μικτών κερδών που φορολογεί άμεσα η πολιτεία και συνυπολογιστεί η απόσβεση τού κόστους αδειοδότησης των νόμιμων (16.500€ ανά VLT, 560.000.000€ συνολικά) συν το κόστος αγοράς ή ενοικίασης των ειδικών VLTs για τα νόμιμα, αλλά και η φορολόγηση εισοδήματος των τελικών κερδών, αν αντιμετώπιζαν όλες αυτές τις επιβαρύνσεις τα παράνομα τότε ούτε το 20% αυτών (=16.000 VLTs) δεν θα επιβίωνε.

Δεν αντέχει ούτε οικονομικά, ούτε πληθυσμιακά, ούτε σε έκταση τετραγωνικών χιλιομέτρων η Ελληνική αγορά να λειτουργήσει βιώσιμα πάνω από 25.000 VLTs σε αμιγείς αίθουσες. Αν η ΟΠΑΠ με το αβαντάζ τής πρώτης εγκατάστασης αναπτύξει σε αίθουσες τύπου «Β» το σύνολο από τα δικά της VLTs (=16.500), τότε 9.750 VLTs από τα υπόλοιπα 18.500 για τούς παραχωρησιούχους θα μείνουν στα αζήτητα λόγω αδυναμίας τής αγοράς να τα απορροφήσει. Για να μην αντιμετωπίσει τέτοια ζημία η νέα διοίκηση τής ΟΠΑΠ ή θα πρέπει να σύρει στα σκληρά τυχηρά παίγνια διπλάσιο πληθυσμό από τούς υπολογιζόμενους (άρα δεν ισχύει η πρόθεση τού νομοθέτη απλά να αντιμετωπίσει τα παράνομα VLTs) ή αλλιώς θα καταστρέψει 100% το ΚΙΝΟ, οπότε η ζημία σε καθαρά κέρδη θα είναι διπλάσια για τούς μετόχους ΟΠΑΠ!

VLTs στα πρακτορεία τύπου ΣΤ

Προς το παρόν μόνο 4 προοπτικές υπάρχουν:

1) 2.200 καταστήματα πρακτόρων ΟΠΑΠ διαθέτουν τουλάχιστον 49 τ.μ. κι άρα σύμφωνα με τον κανονισμό ΕΕΕΠ μπορούν να φιλοξενήσουν 6.600 VLTs ενώ άλλα 400 καταστήματα μπορούν να δεχτούν 500 VLTs (300 μονά και 200 διπλά). Συνολικά τα πρακτορεία τύπου ΣΤ δέχονται 7.000 VLTs που μαζί με τα 8.687 τής πρώτης χαρτογράφησης συμπληρώνουν τον αριθμό των 15.700 VLTs και με μερική χρήση τής δεύτερης χαρτογράφησης (πλήρης κάλυψη) φτάνουν τα 16.500 VLTs.

2) Η ΟΠΑΠ χρησιμοποιεί και τα 11.587 VLTs τής πλήρους κάλυψης ενώ τα υπόλοιπα 4.900 τα αναπτύσσει σε 400 πρακτορεία άνω των 90 τετραγωνικών που μπορούν να δημιουργήσουν εσωτερικά αίθουσα τύπου «Β» με 12 VLTs η κάθε μία (επ’ ουδενί δεν το αποκλείει ούτε ο νόμος ούτε ο κανονισμός, αφού ούτως ή άλλως σαφώς όλα τα πρακτορεία ΟΠΑΠ θεωρούνται αμιγείς χώροι σε κάθε περίπτωση).

3)  Η ΟΠΑΠ χρησιμοποιεί και τα 11.587 VLTs τής πλήρους κάλυψης ενώ τα υπόλοιπα 4.900 έως τα 16.500 που δικαιούται ως ανώτατο όριο τα αφήνει στις αποθήκες μέχρι να χαθούν τα δικαιώματά τους μετά την παρέλευση τής σχετικής προθεσμίας.

4) Η ΟΠΑΠ αναπτύσσει όλον τον αριθμό των 16.500 VLTs στις αίθουσες ΟΠΑΠ τύπου «Β» και 9.750 VLTs από τα 18.500 που σκοπεύει να πωλήσει στους παραχωρησιούχους μένουν απούλητα.

Νομικό Πρόβλημα

Στον ελληνικό νομικό πολιτισμό κάθε έννοια σε νέο νόμο πρέπει να δίνει την ίδια ακριβώς εικόνα στον εισηγητή, το νομοθετικό σώμα, τούς πολίτες και τη δικαστική εξουσία. Έτσι όταν οι έλληνες βουλευτές ψήφισαν τον Ν. 4002/2011: «από τα 35.000 παιγνιομηχανήματα τα 16.500 εγκαθίστανται κι εκμεταλλεύονται από την ΟΠΑΠ μέσω των πρακτορείων της και τα υπόλοιπα 18.500 παιγνιομηχανήματα εγκαθίστανται σε αμιγείς χώρους», ως «πρακτορεία ΟΠΑΠ» εννοούσαν αυτό ακριβώς που θα σάς απαντήσει κάθε έλληνας πολίτης, ο ταξιτζής, ο περιπτεράς, ο δικηγόρος κι εν τέλει ο κάθε έλληνας δικαστής: Πρακτορεία ΟΠΑΠ είναι ΜΟΝΟ τα «Προποτζίδικα». Αυτό ψήφισε η Βουλή, αυτό θα επιβάλλει κι ο έλληνας δικαστής στην πρώτη προσφυγή τής Ομοσπονδίας πρακτόρων ΟΠΑΠ.

Η νέα διοίκηση τής ΟΠΑΠ αν και γνωρίζει πολύ καλά ότι εκτός πρακτορείων ΟΠΑΠ εκ τού νόμου δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε 1 από τα 16.500 VLTs, γράφει σήμερα «τα 16.500 παιγνιομηχανήματα θα λειτουργήσουν από την ΟΠΑΠ μέσω τού δικού της Δικτύου». Άλλο η γενικολογία «δίκτυο ΟΠΑΠ» κι άλλο το ξεκάθαρο «πρακτορεία ΟΠΑΠ» που ορίζει ο νόμος. Το πρώτο σημαίνει αόριστα κάθε συμβεβλημένη αίθουσα με την ΟΠΑΠ κι όχι με κάποιον παραχωρησιούχο.

Και παρακάτω η ΟΠΑΠ προκαθορίζει παραπλανητικά: «Δημοσίευση από την ΟΠΑΠ πρόσκλησης Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για τη λειτουργία αμιγών αιθουσών με τα 16.500 παιγνιομηχανήματα τής ΟΠΑΠ. Η Α’ Φάση θα διαρκέσει 1 περίπου μήνα για την εκδήλωση ενδιαφέροντος από τούς Πράκτορες. Στη συνέχεια (και εφόσον δεν καλυφθούν οι ανάγκες από τούς υφιστάμενους πράκτορες) η Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος θα απευθυνθεί και προς τρίτους»! Οι δικαστικές προσφυγές των πρακτόρων ατομικά και των συνδικαλιστικών οργάνων συλλογικά, τουλάχιστον θα καταστήσουν ανέφικτη την ανάπτυξη τού δικτύου των 16.500 VLTs εντός 18μήνου που ορίζει ο νόμος, αλλιώς χάνονται οι άδειες των 16.500 VLTs.

Πρόταση

Ακόμη κι αν ξεπεραστεί το νομικό ζήτημα με εξωδικαστική συμφωνία ΟΠΑΠ και ΠΟΕΠΠΠ, η ΟΠΑΠ δεν μπορεί να ελπίζει σε συνεργασία με μερίδα οικονομικά εύρωστων πρακτόρων για τη δημιουργία αιθουσών τύπου Β ως «αίθουσες ΟΠΑΠ». Πρώτον γιατί οι εν λόγω πράκτορες οι οποίοι θα επενδύσουν απαραιτήτως τουλάχιστον 100.000€ (κι όχι μόνο τις 75.000 που κοστίζει η πάγια κατασκευή, αφού πλήθος άλλων εξόδων τούς επιβαρύνει από την πρώτη ενοικίαση τής αίθουσας μέχρι την ημέρα εγκαινίων της, αλλά και 10.000€ κατάθεση εγγύησης, παράβολα, διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου κλπ) αυτοί οι πράκτορες μετριούνται ελάχιστοι και προπαντός είναι «οικονομικά εύρωστοι» γιατί υπολογίζουν μέχρι το τελευταίο σεντς. Μια τόσο μεγάλη επένδυση σε «πρακτορεία ΟΠΑΠ ως αίθουσες τύπου Β» που πάλι σύμφωνα με το προωθητικό υλικό τής ίδιας τής ΟΠΑΠ «θα αποσβεστεί σε τρία ως πέντε χρόνια» σίγουρα κρίνεται αντιοικονομική.

Επομένως η ΟΠΑΠ θα συμβληθεί με τρίτους;

Σαφώς παράνομη η περίπτωση αυτή αλλά κι απαράδεκτη για τούς ενδιαφερόμενους παραχωρησιούχους οι οποίοι έχουν ακριβώς τον ίδιο στόχο πληθυσμού. Αν η ΟΠΑΠ εκτός που θα προηγηθεί στην αγορά κατά 18 μήνες, τούς υφαρπάξει και υποψηφίους αιθουσάρχες τους, στους οποίους σκοπεύουν με τη σειρά να μετακυλήσουν το κόστος παραχώρησης, τότε γιατί και πόσοι θα ενδιαφερθούν ως παραχωρησιούχοι;

 Η ΟΠΑΠ ας συνεργαστεί με τούς κατά τόπους πράκτορες και την Ομοσπονδία τους ώστε από κοινού να σχεδιαστεί το τέλειο δίκτυο «Πρακτορείων ΟΠΑΠ τύπου Β» σε αριθμό και χωροταξικά. Οι αίθουσες θα νοικιαστούν στο όνομα τής ΟΠΑΠ με δικαίωμα υπενοικίασης. Η ΟΠΑΠ με κεντρικό τραπεζικό δανεισμό και κατά συνέπεια συμφέροντες όρους θα κατασκευάσει συνολικά τις αίθουσες με οικονομία κλίμακας και θα τις πωλήσει με 5ετές «leasing» (κι επιπλέον επιχειρηματικό κέρδος για την ίδια), στο σύνολο των πρακτόρων τής περιοχής που η κάθε μία θα λειτουργεί.

Η ανωτέρω κοινή και ισότιμη αντιμετώπιση ΟΛΩΝ των πρακτόρων λύνει κάθε προστριβή. Η ΟΠΑΠ θα εισπράττει το leasing κατ’ ευθείαν με το εκκαθαριστικό τής αίθουσας εβδομαδιαίως ή και συχνότερα. Οι πράκτορες ακόμη κι αν δεν έχουν άμεσο κέρδος την πρώτη πενταετία, δεν θα έχουν αντιμετωπίσει το αποτρεπτικό κόστος επένδυσης κι επιπλέον θα επωφεληθούν από την πρόσληψη στις αίθουσες μόνο συγγενικών τους προσώπων (συμβατικά κατοχυρωμένο αυτό). Τις λοιπές συμβατικές σχέσεις θα ορίσουν επιμέρους διαπραγματεύσεις ΟΠΑΠ - ΠΟΕΠΠΠ.

Από το διαίρει και βασίλευε, φρονιμότερο το «εν τη ενώσει η ισχύς»

Επιπροσθέτως αυτό θα αποδείξει ότι η σημερινή διοίκηση τής ΟΠΑΠ δεν βιάζεται για κέρδη εντός 18μήνου μα την ενδιαφέρουν και οι 5ετείς επενδύσεις.

Κίμων Κλωνάρης

Posted in: