Τα Χριστούγεννα των Πρακτόρων…

Να ευχηθώ πρώτα απ’ όλα σε όλους σας, Αναγνώστες, Παίκτες, Πράκτορες, Στελέχη κι Εργαζόμενους της ΟΠΑΠ, Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα. Όλα αυτά τα χρόνια, σε αυτή εδώ τη στήλη, διαβάζετε συνήθως για προβλήματα, για προτάσεις, για ανακοινώσεις επί σοβαρών θεμάτων κτλ. Σήμερα σκέφτηκα να κάνουμε  κάτι άλλο, διαφορετικό. Χριστούγεννα έρχονται και τι καλύτερο, να αφήσουμε τους ίδιους τους Πράκτορες να μιλήσουν για αυτές τις γιορτινές μέρες. Από αναγνώστες της στήλης, να αναλάβουν το ρόλο του συντάκτη της. Αλίευσα λοιπόν στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.praktoreiotyxeron.com κείμενα Πρακτόρων, τα οποία αναφέρονται στο κλίμα της εποχής και στις μέρες των γιορτών και τα δημοσιεύω αυτούσια. Τόσα χρόνια οι Πράκτορες διαβάζουν σε αυτή τη στήλη τα νέα του κλάδου. Ήρθε η ώρα να διαβάσουμε εμείς αυτή τη φορά, κείμενα Πρακτόρων. Ας τα απολαύσουμε μαζί. Και πάλι Χρόνια Πολλά σε όλους παιδιά…

ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ…

Της κας Δέσποινας Κωνσταντινίδου

Τα Χριστούγεννα ακόμη και για όσους δεν το παραδέχονται έχουν ξεχωριστή σημασία. Όταν σκέφτεσαι αυτή τη γιορτή, έρχονται στο μυαλό σου εικόνες από οικογενειακά τραπέζια όμορφα στρωμένα, από πιατέλες με γλυκά, από το δέντρο, από συγγενικά πρόσωπα που έρχονται να γιορτάσουμε όλοι μαζί…

Κάθε χρόνο μοιάζουν τόσο πολύ αυτές οι σκηνές όμως αφήνουν διαφορετική γεύση, άλλες φορές είναι γλυκιά και άλλες γλυκόπικρη… Υπάρχουν άνθρωποι που απεχθάνονται την εορταστική περίοδο και τους φέρνει κατάθλιψη, υπάρχουν άλλοι που βιώνουν πιο έντονη τη μοναξιά αυτές τις μέρες, υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι αντιμετωπίζουν διλήμματα του τύπου… που να κλείσουν για ρεβεγιόν και αν θα μείνουν Ελλάδα ή θα πάνε εξωτερικό να το συνδυάσουν και με σκι… αλλά υπάρχουν και οι ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ! Γιατί γράφω «πράκτορες» και δεν γράφω απλά άνθρωποι; Γιατί οι πράκτορες είναι μια κατηγορία από μόνοι τους! Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ετοιμάζουμε κι εμείς τα μαγαζιά μας, φοράμε τα γιορτινά μας, φωτάκια στη βιτρίνα… καραμελίτσες στον πάγκο… ίσως κανένα δωράκι για τους πελάτες… αστραφτερό χαμόγελο… πολύ υπομονή αλλά και την ελπίδα ότι θα έχουμε δουλειά και θα βγάλουμε τα σπασμένα. Ο Δεκέμβριος ήταν πάντα από τους πιο καλούς μήνες από άποψη τζίρων. Και οι πράκτορες σαν τα παιδιά τα περιμέναμε τα Χριστούγεννα, λίγο τα δώρα των μισθών.. λίγο η επιπλέον κίνηση στην αγορά ήταν τόνωση για μας, όλο και θα άκουγες κανένα σχόλιο ότι είναι πολλές οι ώρες, ότι τέτοιες μέρες δεν μας βλέπει το σπίτι, αλλά και η γκρίνια μέσα στο πρόγραμμα είναι. Θυμάμαι τα αλλεπάλληλα ΤΖΑΚ-ΠΟΤ στο Τζόκερ με το μηχανογραφικό να πέφτει και να βλέπεις από τη μια, οι ουρές με τις κυριούλες έχοντας από δέκα δελτία των 0,30€ ανά χείρας η καθεμία και από την άλλη οι πελάτες του ΚΙΝΟ και του Στοιχήματος να φεύγουν άπραγοι…. Ωραία ήταν όμως, όλα ήταν πιο ωραία παλιά… τουλάχιστον είχαμε δουλειά….

Ας έρθουμε στα φετινά Χριστούγεννα τώρα, φέτος οι γιορτές δεν έχουν την λάμψη, το χρώμα και τη χαρά που είχαν άλλοτε. Είναι θαμπά έχουν φόβο, αβεβαιότητα και μεγάλη αγωνία για το τι θα γίνει αύριο. Οι οικονομικές συγκυρίες που διανύουμε δεν μας αφήνουν περιθώρια για όνειρα και ελπίδες. Σε λίγο ίσως λάβουν μέτρα και γι αυτό… πρόστιμο στην ελπίδα! Ζητάμε τα αυτονόητα να μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς και να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας και όμως ακόμη και τα αυτονόητα έχουν καταντήσει πολυτέλεια. Πολλοί από μας έχουν φτάσει στα όρια τους(οικονομικά) κάποιοι τα έχουν ξεπεράσει και άλλοι ακολουθούν… όταν είσαι απελπισμένος όλες οι μέρες είναι ίδιες δεν έχεις κουράγιο να σκεφτείς κάτι άλλο πέραν από το πρόβλημα σου έχουν εξαντληθεί όλα τα αποθέματα και μένεις να βαλτώνεις χωρίς να αντιδράς. Βέβαια το να θαφτούμε ζωντανοί δεν είναι λύση. Μία βαθιά ανάσα θα μας βοηθήσει να συνεχίσουμε,, δεν ξέρω πόσο δρόμο ακόμη έχει ο καθένας μας ,όμως λίγο φως στη μαυρίλα θα μας κάνει καλό, ένα διάλειμμα έστω για λίγο. Ακόμη και οι βαρυποινίτες παίρνουν άδεια εμείς γιατί να μην δώσουμε στον εαυτό μας; Είναι Χριστούγεννα!!! Γυρίστε λίγο πίσω και θυμηθείτε τι σας έμεινε από παλιά αυτά που αξίζουν και μας κάνουν πραγματικά χαρούμενους δεν κοστίζουν, είναι ένα βλέμμα, μια βόλτα, ένα χάδι, μια αγκαλιά, οι φίλοι μας, αυτοί που αγαπάμε. Βγείτε από το μαγαζί, βγείτε από την καθημερινότητα, βγείτε από το πρόβλημα, βγείτε από τον υπολογιστή, τίποτα δεν χάθηκε ακόμη όσο ζούμε και πονάμε….. Είναι Χριστούγεννα!!!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥΣ και ΜΕΓΑΛΟΥΣ

Του κ. Λάζαρου Λάζου

Λίγες μέρες μας χωρίζουν από τα Χριστούγεννα και πάντα πίστευα πως οι μέρες της αναμονής για γιορτές όπως αυτή των Χριστουγέννων είχαν μεγαλύτερη αξία και ομορφιά από την ίδια την ημέρα της γιορτής. Ανέκαθεν από μικρό παιδί με την φαντασία μου να καλπάζει αχαλίνωτα όπως σε όλες τις μικρές ηλικίες , αυτές οι μέρες έκρυβαν μέσα τους τα πιο όμορφα συναισθήματα ,όπως της προσμονής της έκπληξης και της λαχτάρας για τα δώρα που θα πάρω, της χαράς του ελεύθερου χρόνου για ατελείωτα παιχνίδια και άλλα πολλά. Συνήθως η αναμονή με έκανε ανυπόμονο αλλά είχε και αυτή η ανυπομονησία μια γλυκιά γεύση τώρα που το καλοσκέφτομαι. Σήμερα το μόνο που σκέφτομαι αυτές τις μέρες είναι το στιχάκι από το τραγούδι "τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά". Έτσι ακριβώς....τίποτα δεν έχει αλλάξει ! Έρχονται ...είναι μπροστά μας όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος τα Χριστούγεννα , αλλά δυστυχώς δεν είναι όπως παλιά. Μάλιστα αυτή τη φορά δεν νομίζω να είμαι ο μόνος που νοιώθει έτσι, αλλά και πολλοί από σας κάπως έτσι τα περιμένετε φέτος τα Χριστούγεννα, ίσως και να μην τα σκέφτεστε να μην τα έχετε καν στο μυαλό σας. Λένε πως τα Χριστούγεννα είναι για όλους, πως όλοι λίγο-πολύ γινόμαστε παιδιά τέτοιες μέρες, μα όμως δε νομίζω να το πιστεύει κανείς πλέον αυτό. Πως μπορείς να γίνεις παιδί όταν πλέον δεν μπορείς να λειτουργήσεις με την φαντασία σου ; Όταν τα ανέμελα παιδικά σου χρόνια σήμερα σε γεμίζουν μονό υποχρεώσεις, ...Είναι πολύ διαφορετικός ο άγουρος τρόπος σκέψης του παιδιού με την ωριμότητα της σκέψης που μεγαλώνει με τα χρόνια. Η ώριμη σκέψη γεννά προβληματισμούς, αυτοί με τη σειρά τους ανακαλύπτουν τις δυσκολίες και όλα μαζί χτίζουν έναν τοίχο που σε εμποδίζει να δεις την ζωή με τα μάτια που την έβλεπες παιδι. Μικρός τσαντιζόσουν όταν σε φώναζε η μητέρα σου να φας και σε έκοβε από το παιχνίδι γιατί δε σε ένοιαζε το φαγητό , τίποτα δεν ήταν πιο σημαντικό από το παιχνίδι και την χαρά που σε γέμιζε. Τώρα που μεγάλωσες η έγνοια του φαγητού και της ευθύνης φτάνει να σου στερεί κάθε χαρά και διάθεση. Τα Χριστούγεννα λένε, όλοι γινόμαστε πάλι παιδιά ! Πώς;...Εύκολο είναι ; Το ίδιο είναι να σκέφτεσαι και να περιμένεις τα δώρα σου με το να σκέφτεσαι με ποιο τρόπο θα μπορέσεις να κάνεις τα δώρα σε αυτούς που τα περιμένουν ; Παιδιά είμαστε;

Αφού λοιπόν το ξεκαθαρίσαμε αυτό το θέμα, ας βρούμε ένα τρόπο σα μεγάλοι άνθρωποι να μπορέσουμε και εμείς με τη σειρά μας να γιορτάσουμε, έστω να καταλάβουμε και να ζήσουμε κάτι από την ατμόσφαιρα αυτών των ημερών. Ας μην κρυβόμαστε ακόμα και η ατμόσφαιρα αυτών των ημερών πλέον είναι διαφορετική και είναι δύσκολο να σου μεταφέρει κάτι από την μαγεία των Χριστουγέννων, αυτή την μαγεία που όλοι θέλουμε και ψάχνουμε τρόπο να αισθανθούμε και όλοι λίγο-πολύ δικαιούμαστε να ζήσουμε άσχετα με την ηλικία μας. Όμως ακόμα και αυτή η ατμόσφαιρα σήμερα έχει καταντήσει ψεύτικη γιατί την ψάχνουμε μέσα από την τηλεόραση με τις διαφημίσεις, ενώ η ίδια εξακολουθεί να βρίσκεται στους δρόμους. Αν θες να την ανακαλύψεις πρέπει να βγεις έξω στο δρόμο να περπατήσεις και να την καταλάβεις όταν το κρύο σε αγκαλιάζει και σε ζεσταίνουν μόνο τα φωτάκια που αναβοσβήνουν στους δρόμους και τις πλατείες και όχι μονίμως εγκλωβισμένος στο κομπιούτερ και την τηλεόραση. Αυτή την μικρή πολυτέλεια μιας βραδινής περπατησιάς σε κρύους στολισμένους δρόμους που είναι και σε καλή τιμή (τζάμπα) για να πάρεις μια αληθινή γεύση των γιορτών και γιατί όχι να σου ξυπνήσει περπατώντας στη μνήμη και κάποια αξέχαστα για σένα Χριστούγεννα, την έχεις και μπορείς να την απολαύσεις!... Είπαμε .....δε θα ξαναγίνεις παιδί αυτές τις μέρες ! Αλλά μια βόλτα στους παγωμένους χειμωνιάτικους δρόμους με τα Χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια να αναβοσβήνουν μακριά από κομπιούτερ,  μπορεί να σου ξυπνήσει την παιδική σου φαντασία, αυτή που σου κοιμίζουν τα κομπιούτερ και οι τηλεοράσεις συνέχεια....

Τα Χριστούγεννα τελικά είναι και για μικρούς και για μεγάλους...

Posted in: